Хаё -ҳусну хулқнинг улуғи.
Ҳаё ҳусусида пайғамбаримиз (алайҳиссалом):"Ҳаё иймондандур. Иймон жаннатга элтади"."Ҳаё билан иймон бир -бирига боғлиқ, бири кетса иккинчиси ҳам кетади"-деб марҳамат қиладилар.
Ҳаё -ҳусну хулқнинг улуғи бўлиб нафсни тийиш, ёмонликни тарк этиш, беҳаёлардан ўзини олиб қочиш, эҳтиёткорлик қилиш ва уялилиш, номус, шарафини сақлаш кабиларни англатади.Ҳаё инсон ҳаётининг зийнати ҳисобланади.
Ҳаё инсон қалбида, туйғусида, юриш-туришида намоён бўлувчи, иффат ва назокатини оширувчи ақл-фаросат гулшанининг тоза гулидир. Айниқса ҳаёли аёл қадрини оширади.Одоб -аҳлоққа кўрк беради. Шу боис ҳам қадим -қадимдан аёл ҳаё рамзи сифатида қаралади. Ривоят қилишларича, бир аёл ўлимига маҳрум этилибди.Уни ўлимга олиб кетишаётганда жаллоддан ип ва игна беришини сўрабди.Сабабини сўраганларида: "Кўйлагимни чоки сўтилибди,уни тикиб олай", -дебди."Ахир сен ҳозир ўласан-ку!Бунинг сенга нима фарқи бор?"-дейишибди.Шунда аёл:"Мен аёлман шарм-ҳаёмни сақлай.Ўлим сари кетаётган бўлсам ҳам, номусим ҳаққи халойиқ олдига аёлдай чиқишим керак!"-деб жавоб берибди.
Ҳаёли аёл оиланинг номуси, эрининг ҳузур-ҳаловати, фарзандларининг меҳрибони, одамларнинг дуру-гавҳаридир.
Навоий шаҳар "Орзу" ва "Тараққиёт " мфй отинойиси Г.Усмонова
Ҳаё ҳусусида пайғамбаримиз (алайҳиссалом):"Ҳаё иймондандур. Иймон жаннатга элтади"."Ҳаё билан иймон бир -бирига боғлиқ, бири кетса иккинчиси ҳам кетади"-деб марҳамат қиладилар.
Ҳаё -ҳусну хулқнинг улуғи бўлиб нафсни тийиш, ёмонликни тарк этиш, беҳаёлардан ўзини олиб қочиш, эҳтиёткорлик қилиш ва уялилиш, номус, шарафини сақлаш кабиларни англатади.Ҳаё инсон ҳаётининг зийнати ҳисобланади.
Ҳаё инсон қалбида, туйғусида, юриш-туришида намоён бўлувчи, иффат ва назокатини оширувчи ақл-фаросат гулшанининг тоза гулидир. Айниқса ҳаёли аёл қадрини оширади.Одоб -аҳлоққа кўрк беради. Шу боис ҳам қадим -қадимдан аёл ҳаё рамзи сифатида қаралади. Ривоят қилишларича, бир аёл ўлимига маҳрум этилибди.Уни ўлимга олиб кетишаётганда жаллоддан ип ва игна беришини сўрабди.Сабабини сўраганларида: "Кўйлагимни чоки сўтилибди,уни тикиб олай", -дебди."Ахир сен ҳозир ўласан-ку!Бунинг сенга нима фарқи бор?"-дейишибди.Шунда аёл:"Мен аёлман шарм-ҳаёмни сақлай.Ўлим сари кетаётган бўлсам ҳам, номусим ҳаққи халойиқ олдига аёлдай чиқишим керак!"-деб жавоб берибди.
Ҳаёли аёл оиланинг номуси, эрининг ҳузур-ҳаловати, фарзандларининг меҳрибони, одамларнинг дуру-гавҳаридир.
Навоий шаҳар "Орзу" ва "Тараққиёт " мфй отинойиси Г.Усмонова