«Сабрсизликдан келадиган офатлар»
Имоннинг афзали сабрдир ,Сабр хар ишнинг бошидир .Сабрли инсонлар ҳамиша зафарларга эришадилар .Сабр билан хом нарса холвага ,япроқ эса атласга айланади.Шунингдек қўшнилар билан яхши муносабада бўлмоқ ,улардан етадиган азиятларга сабр этмоқ ҳам осон иш эмас.Сабри бўлмаган киши қўшнилари билан яхши муносабат ўрната олмайди.Сабли бўлган киши қаҳр ва қазодан жазо ,фазо ва ғавғодан машаққати дунёдан,охират азобларидан ,нафнинг орзуларига эришишдан ,душманлар билан ёқалашмоқдан ва неча минг балодан нажот топиб муродига етади.Икки жаҳоннинг саодати ила ризо мақомига эришади.Сабр қилмасдан дод –фарёд айлаган кимсалар эса ҳар манфаатдан маҳрум бўлиб, ҳар зарардан бенасиб қолувчидир .Ҳазрат Али розияллоху анҳу бир шахсга таъзия билдириш асносида дедиларки-“Агар сабр қилсанг,Ҳақнинг тақдири жорий бўлади сен бундан савоб оласан ,агар фарёду –фиғон айласанг ҳам ,тақдири илоҳий ҳукмини ижро этади,сен эса савобдан маҳрум қоласан.Чунки буни ёзган Холиқ ва Борийдир.Оғирликларини зиммасига олиш,таваккул ,сабр ,таҳаммул орифлар коридир.Зеро улар маърифат асаридир.
Навоий шаҳар “Орзу” ,”Тараққиёт”МФЙ отинойиси Усмонова .Г.