Аллоҳнинг карами.
Бисмиллаҳир рохманир рохим .
Алхамдулиллаҳи роббил
аъламийн
Биз шахар ва туман бош отинойиларига Аллоҳнинг рахмати, карами насиб этди.
Ўзбекистон Халқаро Ислом академиясига малака ошириш ўқув семинарига ташриф буюрдик.
Улуғ даргохдан тахсил олиш бахтига муяссар бўлдик.
Ал-Асмаъий ҳикоя қилади: мен бир кишини зиёрат қилиб турар эдим. У киши карамли инсон эди. Бир қанча вақт ўтиб у кишининг зиёратига борсам эшиги қулфланган экан. Бир парча қоғоз олдимда унга шундай байт ёздим:
إذا كان الكريمُ له حجابٌ
فما فضلُ الكريمِ على اللئيمِ..
Агар карам соҳибининг эшигига қулф осилса,
Карам соҳибининг пасткашдан нима ортиқлиги қолади.
Қоғозни уйнинг эшигида қолдирдимда, жавобини кутдим. Кун ўтиб мактубимнинг орқа томонига ёзилган жавоб хати олдим. Унда шундай дейилган эди:
إذا كان الكريمُ قليلَ مالٍ
تستّر بالحُجّابِ عن الغريمِ.
Агар карам соҳибининг моли оз бўлса,
Эшигига қулф осиб қарздорлардан яширинади.
Жавоб хати билан бирга бир ҳамён ҳам бор экан. Қараса унда беш юз динор бор экан.
Ал-Асмаъий айтади: мен бу воқеани Амирул муъминийн Маъмунга айтаман деб қасд қилдим.
Маъмуннинг ҳузурига бориб воқеани айтиб бердим ва хат билан ҳамённи олдига қўйдим. Маъмун ҳамённи кўриб: Эй Асмаъий, бу ҳамёнда байтул молнинг муҳри борку. Буни сенга берган кишини мени ҳузуримга келтиринглар, деди.
Асмаъий: Эй амирул муъминийн, Аллоҳга қасамки, бу киши менга кўп яхшилик қилган. Унга зиён етказманг, деди.
Маъмун: унга зиён етказмаймиз, деди. Шундан кейин Асмаъий кишининг манзилини айтди. Чопарлар уни тезда Маъмуннинг ҳузурига олиб келишди.
Маъмун у кишини таниди ва: сен эмасмидинг кечагина ҳузуримизга келиб, ҳолингдан шикоят қилиб ёрдам сўраган?-деди.
У: ҳа, мен ўшаман, деди.
Маъмун: сенга беш юз динор инъом қилган эдик, шундайми?-деди.
У: ҳа, албатта. Мана шу ҳамёндаги ўша пуллар, деди.
Нима учун сен бу пулларни Асмаъийнинг биргина байт шеъри эвазига бериб юбординг?!-деди.
У: амирул муъминийн ҳузурига ёрдам сўраб келган кишини қуруқ қайтармаганидек, мен ҳам ҳузуримга ёрдам сўраб келган кишини қуруқ қайтаришдан Аллоҳдан ҳаё қилдим, деди.
Бу гапни эшитган Маъмун: бу қанчалар гўзал хулқ, қанчалар олийжаноблик, деди ва унга яна минг динор инъом қилди.
الناس للناس مادام الوفاء بهم
والعسر واليسر أوقات وساعات
وأكرم الناس مابين الورى رجل
تُقضي على يده للناس حاجات
لا تقطعن يد المعروف عن أحد
ما دمت تقدر والأيام تارات
واذكر فضيلة صنع الله إذ جعلت
إليك لا لك عند الناس حاجات
قد مات قوم وما ماتت فضائلهم
وعاش قوم وهم في الناس أموات
Шеърда шундай дейилади:
Одамлар модомики, бир-бирларига вафо қилар эканлар,
Оғирлик ҳам, енгиллик ҳам саноқли вақт ва соатдир.
Инсонларнинг ичида дунёдаги энг карамли киши,
Одамларнинг ҳожати унинг қўлида раво бўлганидир.
Бирор кимсага яхшилик қилишдан ҳечам қўлингни тортмагин,
Модомики, қодир экансан бу кунлар ғаниматдир.
Аллоҳнинг сенга ато этган фазилатини эсла,
Сени эмас, одамларнинг ҳажатин сенга солибдур.
Шундай инсонлар ўтдики, улар ўлсаларда фазилатлари барҳаёт,
Шундайларда борки, ҳаёт бўлсаларда, инсонлар наздида амвотдур.
Биз хам мана шу омонат илмни элимизга,халқимизга етказамиз
иншаоллоҳ.
Учқудуқ туман бош отинойиси О Тўрақулова
Бисмиллаҳир рохманир рохим .
Алхамдулиллаҳи роббил
аъламийн
Биз шахар ва туман бош отинойиларига Аллоҳнинг рахмати, карами насиб этди.
Ўзбекистон Халқаро Ислом академиясига малака ошириш ўқув семинарига ташриф буюрдик.
Улуғ даргохдан тахсил олиш бахтига муяссар бўлдик.
Ал-Асмаъий ҳикоя қилади: мен бир кишини зиёрат қилиб турар эдим. У киши карамли инсон эди. Бир қанча вақт ўтиб у кишининг зиёратига борсам эшиги қулфланган экан. Бир парча қоғоз олдимда унга шундай байт ёздим:
إذا كان الكريمُ له حجابٌ
فما فضلُ الكريمِ على اللئيمِ..
Агар карам соҳибининг эшигига қулф осилса,
Карам соҳибининг пасткашдан нима ортиқлиги қолади.
Қоғозни уйнинг эшигида қолдирдимда, жавобини кутдим. Кун ўтиб мактубимнинг орқа томонига ёзилган жавоб хати олдим. Унда шундай дейилган эди:
إذا كان الكريمُ قليلَ مالٍ
تستّر بالحُجّابِ عن الغريمِ.
Агар карам соҳибининг моли оз бўлса,
Эшигига қулф осиб қарздорлардан яширинади.
Жавоб хати билан бирга бир ҳамён ҳам бор экан. Қараса унда беш юз динор бор экан.
Ал-Асмаъий айтади: мен бу воқеани Амирул муъминийн Маъмунга айтаман деб қасд қилдим.
Маъмуннинг ҳузурига бориб воқеани айтиб бердим ва хат билан ҳамённи олдига қўйдим. Маъмун ҳамённи кўриб: Эй Асмаъий, бу ҳамёнда байтул молнинг муҳри борку. Буни сенга берган кишини мени ҳузуримга келтиринглар, деди.
Асмаъий: Эй амирул муъминийн, Аллоҳга қасамки, бу киши менга кўп яхшилик қилган. Унга зиён етказманг, деди.
Маъмун: унга зиён етказмаймиз, деди. Шундан кейин Асмаъий кишининг манзилини айтди. Чопарлар уни тезда Маъмуннинг ҳузурига олиб келишди.
Маъмун у кишини таниди ва: сен эмасмидинг кечагина ҳузуримизга келиб, ҳолингдан шикоят қилиб ёрдам сўраган?-деди.
У: ҳа, мен ўшаман, деди.
Маъмун: сенга беш юз динор инъом қилган эдик, шундайми?-деди.
У: ҳа, албатта. Мана шу ҳамёндаги ўша пуллар, деди.
Нима учун сен бу пулларни Асмаъийнинг биргина байт шеъри эвазига бериб юбординг?!-деди.
У: амирул муъминийн ҳузурига ёрдам сўраб келган кишини қуруқ қайтармаганидек, мен ҳам ҳузуримга ёрдам сўраб келган кишини қуруқ қайтаришдан Аллоҳдан ҳаё қилдим, деди.
Бу гапни эшитган Маъмун: бу қанчалар гўзал хулқ, қанчалар олийжаноблик, деди ва унга яна минг динор инъом қилди.
الناس للناس مادام الوفاء بهم
والعسر واليسر أوقات وساعات
وأكرم الناس مابين الورى رجل
تُقضي على يده للناس حاجات
لا تقطعن يد المعروف عن أحد
ما دمت تقدر والأيام تارات
واذكر فضيلة صنع الله إذ جعلت
إليك لا لك عند الناس حاجات
قد مات قوم وما ماتت فضائلهم
وعاش قوم وهم في الناس أموات
Шеърда шундай дейилади:
Одамлар модомики, бир-бирларига вафо қилар эканлар,
Оғирлик ҳам, енгиллик ҳам саноқли вақт ва соатдир.
Инсонларнинг ичида дунёдаги энг карамли киши,
Одамларнинг ҳожати унинг қўлида раво бўлганидир.
Бирор кимсага яхшилик қилишдан ҳечам қўлингни тортмагин,
Модомики, қодир экансан бу кунлар ғаниматдир.
Аллоҳнинг сенга ато этган фазилатини эсла,
Сени эмас, одамларнинг ҳажатин сенга солибдур.
Шундай инсонлар ўтдики, улар ўлсаларда фазилатлари барҳаёт,
Шундайларда борки, ҳаёт бўлсаларда, инсонлар наздида амвотдур.
Биз хам мана шу омонат илмни элимизга,халқимизга етказамиз
иншаоллоҳ.
Учқудуқ туман бош отинойиси О Тўрақулова
