Эгнида қабо-ю, бошида дастор.
Ўнг қўлда Қуръону, сўл қўлда чилтор.
"Замона зайли"-дер, сўйласа беор.
Мулла сифат нафси балони кўрдим.

Аллоҳ ҳаром этса, ҳалол санаган.
Уч талоқ қўйган-у, яна ялаган...
Ўзига жаҳаннам ўтин танлаган.
Имонсиз, зинокор, муртадни кўрдим.

Қуръонни пеш қилар, Қуръон танимас.
Ҳалолу-ҳаромни фарқини билмас.
Худо деб, Тангрига итоат қилмас.
Ўзгадан айб излар маразни кўрдим.

"Мусулмонман"-дейди, сўрсанг ўзини.
Тўнғиз боқар уйда, кўрманг юзини.
Харомга ўргатар ўғил-қизини.
Бенамоз, бетовфиқ , динсизни кўрдим.

Боғдан булбул қочган, қарға сайраган.
Ярим яланғочлар боғда яйраган.
Эгни ёпиқларга тишин қайраган.
Беору , беномус , шумларни кўрдим.

Хомталаш этгани элнинг нонини.
Пойлаб ётганлар бор тикиб жонини.
Қиморга бой берган бор имонини.
Шайтон етаклаган қулларни кўрдим.

Имони бутунлар йулдан тоймаган.
Бир банди сингари нафсин бойлаган.
Ҳазрат ҳам улар деб, қалам қайраган.
АЛЛОҲ- деб, яшаган зотларни кўрдим.

Навбаҳор туман "Арабхона катта" жоме масжиди имом ххатиби ҲАЗРАТ ИСМОИЛОВ