Шогирд деди устозига: "Сиз билганни биламан.
Ижозангиз ҳожати йуқ , ўз билганим қиламан.

Сиз тириксиз менга йул йуқ , ижоза ҳам бермайсиз.
Ўтай десам олдингиздан ғўрсан деб қўл бермайсиз.

Насиб этса умра нима , мен ҳажга ҳам бораман.
Ҳожи бўлиб қайтиб келиб, бошингизни ёраман.

Пайтин пойлаб кутаяпман, бир кун келиб қуларсиз .
Умидим бор, ўлим олди, менга мансаб тиларсиз.

Ғийбат қилиб ортингиздан, қабрингизни қазаман.
Ўлдиролсам сизга атаб марсиялар ёзаман.

Қабрингизни қучиб, дод деб , роса ўкраб йиғлайман.
Дўзахдан жой, қабрда мор, заққумдан чой тилайман.

...Элдан лаънат юкин йиғдим, сизга отган тош учун.
Ишламаган елкамдаги бу хумкалла бош учун!"
*
Шогирдлар бор устозининг этагини ўпарлар.
Шогирдлар бор устозини кўппак бўлиб қопарлар.

Шогирдлар бор устозига жонин фидо айлагай.
Шогирдлар бор енг ичида пичоғини қайрагай.

Шогирдлар бор чоҳлар қазар, унга ўлим тилайди.
Ўлмай туриб устозининг гўрига ғишт қалайди.

Шогирдлар бор устозисиз бир тишлам нон емайди.
Ижозасиз иш-ку, хатто бирор бир сўз демайди.
*
Ҳасадгўйлик инсонга хос, Одам Ато меъроси.
Ҳавас билан уни енгиш, яхши ният - давоси.

Устозингни дуосин ол , илм ўрган, фикр қил.
Таваккул қил, тадаббур қил, тонгда йиғлаб зикр қил.

Устозингни қўлларин ўп, кўзингга сурт, қуллуқ қил.
Шунда сени эл ардоқлар, Худо шохид , шуни бил.

Ҳазрат айтур, насиҳатим кор қиларму барчага.
То тирикмиз амал қилсак, фурсат бордур анчага !

Навбаҳор туман "Арабхона катта" жоме масжиди имом хатиби ҲАЗРАТ ИСМОИЛОВ