Қуръони каримнинг кўплаб оятларида мўмин ва мўминаларга ноҳақ озор берган ва улар ўртасида фитна, фасод бузғунчиликларни жорий қилган кимсаларга қаттиқ жазолар муқаррарлигини таъкидлаган. Бинобарин, иймон келтирган ва солиҳ амаллар қилган, гуноҳлардан тийилган мусулмонлар Аллоҳнинг дўстларидир. Парвардигори олам Оли имрон сурасида марҳамат қилиб айтадики:
....وَاللّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ
Аллоҳ(эса) мўминларнинг дўстидир.(Оли Имрон 68 оят)
Ҳадиси қудсийда эса бундай келтирилади:
“Ким менинг дўстимга душманлик қилса, ҳақиқатда унга қарши уруш эълон қиламан”.(Имом Бухорий)
Аллоҳ таолонинг душманига айланган киши нақадар бадбахтдир. Парвардигорнинг қаҳрига учраган кимса икки дунёда ҳам хорлик ва азоб уқубатдан бўлак нарса топмайди.