Хадис- йўл озиғи.
Халқимиз орасида аралашиб юрар эканман, баъзан яхши, баъзан хунук воқеаларга дуч келаман.
Аёл- қизларимизни кўча-кўйларда, уй олдиларида тўп- тўп туришларига кўзим тушади.Уларнинг сухбатларига қўшилсам рўзғорларидаги камчиликлардан, етар- етмасликдан гап очишади.Мен уларга Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган хадисни ўргатдим. Бир киши: «Ё Расулаллоҳ, дунё мендан юз ўгирди, ва кетиб қолди», деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Фаришталарнинг саловоти ва ҳалойиқларнинг тасбеҳлари ва у билан ризқланишларини билмасмидинг. Эрталаб тонг отиш вақтида «Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи, субҳаналлоҳил азийм» ва «астағфируллоҳал ъазийм ва атубу илайҳ»ни юз марта айтсанг, хоҳламаса ҳам дунё олдингга келади», дедилар. Ҳалиги киши кетди ва вақт ўтиб қайтиб келиб деди: «Ё Расулуллоҳ, дунё шундоқ олдимга пешвоз келдики, энди уни қаерга қўйишни билмаяпман» деди.
Имом Хатибнинг имом Моликдан қилган ривояти.
Табароний ўзининг «Авсат»ида Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилади, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: «Аллоҳ таоло Одам алайҳиссаломни ер юзига туширгандан кейин, у Каъбани олдига борди ва икки ракат намоз ўқиди. Сўнгра Аллоҳ таоло унга ушбу дуони (қалбига) илҳом қилди: «Аллоҳумма анта таъламу сиррий ва ъалаа ниятий, фақбал маъзиротий, ва таъламу ҳаажатий, фааътиний суаалий, ва таъламу маа фий нафсий, фағфирлий занбий. Аллоҳумма, инний асалука иймаанан юбаширу қолбий ва яқийнан содиқон, ҳаттаа аъламу аннаҳу лаа юсийбуний илла ма катабта лий. Варзиний бимаа қосамта лий», деди. Шунда Аллоҳ таоло унга ваҳий қилди: «Эй Одам, аниқки, сенинг тавбангни қабул қилдим. Сенинг гуноҳингни кечирдим. Кимки ушбу дуо билан Менга юзланса, уни мағфират қиламан ва барча муҳим ишларига кифоя қиламан, ундан шайтонни узоқ қиламан, ҳар бир тожирнинг ортида унинг тижоратига йўл бераман. Сўнгра ҳатто чорламаса ҳам дунёни унга пешвоз чиқараман».
Байҳақий ривоят қилган.
Маъноси: «Аллоҳим! Сен менинг зоҳириму ботинимни жуда яхши биласан. Узримни қабул қилгин. Ҳожатимни ҳам биласан, сўраганимни бергин. Дилимдагини ҳам биласан, гуноҳларимни мағфират қилгин. Аллоҳим! Мен сендан қалбимга қоришиб кетган иймон, ҳақиқий ишонч сўрайман. Тақдиримга Сен битган нарсадан ўзга бирор нарса менга етмаслигини биламан. Мен учун тақсим қилган нарсангга розиман, эй меҳрибонлар меҳрибони!».Бисмиллаҳир рохманир рохим.
Халқимиз орасида аралашиб юрар эканман, баъзан яхши, баъзан хунук воқеаларга дуч келаман.
Аёл- қизларимизни кўча-кўйларда, уй олдиларида тўп- тўп туришларига кўзим тушади.Уларнинг сухбатларига қўшилсам рўзғорларидаги камчиликлардан, етар- етмасликдан гап очишади.Мен уларга Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган хадисни ўргатдим.
Бир киши: «Ё Расулаллоҳ, дунё мендан юз ўгирди ва кетиб қолди», деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Фаришталарнинг саловоти ва ҳалойиқларнинг тасбеҳлари ва у билан ризқланишларини билмасмидинг. Эрталаб тонг отиш вақтида «Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи, субҳаналлоҳил азийм» ва «астағфируллоҳал ъазийм ва атубу илайҳ»ни юз марта айтсанг, хоҳламаса ҳам дунё олдингга келади», дедилар. Ҳалиги киши кетди ва вақт ўтиб қайтиб келиб деди: «Ё Расулуллоҳ, дунё шундоқ олдимга пешвоз келдики, энди уни қаерга қўйишни билмаяпман» деди.
Қаранг, Аллоҳ таоло каломи ила осонлик беради, барака беради.
Учқудуқ туман имом хатиби аёл-қизлар масалалари бўйича ёрдамчиси О.Тўрақулова
Халқимиз орасида аралашиб юрар эканман, баъзан яхши, баъзан хунук воқеаларга дуч келаман.
Аёл- қизларимизни кўча-кўйларда, уй олдиларида тўп- тўп туришларига кўзим тушади.Уларнинг сухбатларига қўшилсам рўзғорларидаги камчиликлардан, етар- етмасликдан гап очишади.Мен уларга Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган хадисни ўргатдим. Бир киши: «Ё Расулаллоҳ, дунё мендан юз ўгирди, ва кетиб қолди», деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Фаришталарнинг саловоти ва ҳалойиқларнинг тасбеҳлари ва у билан ризқланишларини билмасмидинг. Эрталаб тонг отиш вақтида «Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи, субҳаналлоҳил азийм» ва «астағфируллоҳал ъазийм ва атубу илайҳ»ни юз марта айтсанг, хоҳламаса ҳам дунё олдингга келади», дедилар. Ҳалиги киши кетди ва вақт ўтиб қайтиб келиб деди: «Ё Расулуллоҳ, дунё шундоқ олдимга пешвоз келдики, энди уни қаерга қўйишни билмаяпман» деди.
Имом Хатибнинг имом Моликдан қилган ривояти.
Табароний ўзининг «Авсат»ида Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилади, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: «Аллоҳ таоло Одам алайҳиссаломни ер юзига туширгандан кейин, у Каъбани олдига борди ва икки ракат намоз ўқиди. Сўнгра Аллоҳ таоло унга ушбу дуони (қалбига) илҳом қилди: «Аллоҳумма анта таъламу сиррий ва ъалаа ниятий, фақбал маъзиротий, ва таъламу ҳаажатий, фааътиний суаалий, ва таъламу маа фий нафсий, фағфирлий занбий. Аллоҳумма, инний асалука иймаанан юбаширу қолбий ва яқийнан содиқон, ҳаттаа аъламу аннаҳу лаа юсийбуний илла ма катабта лий. Варзиний бимаа қосамта лий», деди. Шунда Аллоҳ таоло унга ваҳий қилди: «Эй Одам, аниқки, сенинг тавбангни қабул қилдим. Сенинг гуноҳингни кечирдим. Кимки ушбу дуо билан Менга юзланса, уни мағфират қиламан ва барча муҳим ишларига кифоя қиламан, ундан шайтонни узоқ қиламан, ҳар бир тожирнинг ортида унинг тижоратига йўл бераман. Сўнгра ҳатто чорламаса ҳам дунёни унга пешвоз чиқараман».
Байҳақий ривоят қилган.
Маъноси: «Аллоҳим! Сен менинг зоҳириму ботинимни жуда яхши биласан. Узримни қабул қилгин. Ҳожатимни ҳам биласан, сўраганимни бергин. Дилимдагини ҳам биласан, гуноҳларимни мағфират қилгин. Аллоҳим! Мен сендан қалбимга қоришиб кетган иймон, ҳақиқий ишонч сўрайман. Тақдиримга Сен битган нарсадан ўзга бирор нарса менга етмаслигини биламан. Мен учун тақсим қилган нарсангга розиман, эй меҳрибонлар меҳрибони!».Бисмиллаҳир рохманир рохим.
Халқимиз орасида аралашиб юрар эканман, баъзан яхши, баъзан хунук воқеаларга дуч келаман.
Аёл- қизларимизни кўча-кўйларда, уй олдиларида тўп- тўп туришларига кўзим тушади.Уларнинг сухбатларига қўшилсам рўзғорларидаги камчиликлардан, етар- етмасликдан гап очишади.Мен уларга Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган хадисни ўргатдим.
Бир киши: «Ё Расулаллоҳ, дунё мендан юз ўгирди ва кетиб қолди», деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Фаришталарнинг саловоти ва ҳалойиқларнинг тасбеҳлари ва у билан ризқланишларини билмасмидинг. Эрталаб тонг отиш вақтида «Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи, субҳаналлоҳил азийм» ва «астағфируллоҳал ъазийм ва атубу илайҳ»ни юз марта айтсанг, хоҳламаса ҳам дунё олдингга келади», дедилар. Ҳалиги киши кетди ва вақт ўтиб қайтиб келиб деди: «Ё Расулуллоҳ, дунё шундоқ олдимга пешвоз келдики, энди уни қаерга қўйишни билмаяпман» деди.
Қаранг, Аллоҳ таоло каломи ила осонлик беради, барака беради.
Учқудуқ туман имом хатиби аёл-қизлар масалалари бўйича ёрдамчиси О.Тўрақулова
