Яъқуб пайғамбарга шум хабар етди:
«Юсуф ўғлингизни бўри еб кетди».
Аждодлар ҳаётни фоний деб кетди,
Дунёда ҳеч кимса боқий қолмаган.

Оламни забт этган Искандар қани?
Тиллога бурканган амирлар қани?
Кулбага зор бўлган қаландар қани?
Дунёда ҳеч кимса боқий қолмаган.

Ажал доми шаксиз бирма-бир ютгай,
Паймона тўлганни Азроил тутгай.
Яхши ҳам, ёмон ҳам, замон ҳам ўтгай,
Дунёда ҳеч кимса боқий қолмаган.

Ўлимдан қочолмас кўкда учган ҳам,
Самода пар бўлиб юлдуз қучган ҳам.
Куну тун мангулик майин ичган ҳам,
Дунёда ҳеч кимса боқий қолмаган.

Гуноҳга муккадан шўнғиган ёмон,
Қалбини ит тирнар, ранг-рўйи сомон.
Тонг-ла Ҳақ бўйнидан тутгай бегумон,
Дунёда ҳеч кимса боқий қолмаган.

Кимлардир юрмоқда йўлини топмай,
Гарчи қилич берсанг, нафсини чопмай.
Бир гапим бор, эшит, қулоғинг ёпмай:
«Дунёда ҳеч кимса боқий қолмаган!»

Эркин ҚУДРАТОВ,
Мир Араб ўрта махсус ислом
билим юрти мударриси