​Ҳакимларнинг биридан "Энг яхши аёл" ҳақида сўралганида, ҳаким зот шундай жавоб берган экан:

"Энг яхши аёл Раббисини рози қилган, беш маҳал намозини ўқиган, бир ой рўзасини тутган, (қодир бўлса) ҳаж қилган, эрини рози қилган, уйидан (эрининг изнисиз) чиқмаган, эр-хотин орасидаги сирларини яширган, кўчада юрганда оёқ кийими кўринмаган, овози (бегоналарга) эшитилмаган, қадди-қомати билинмаган, қавм-қариндошлари ичида шарафли, ўз нафсига кўра эса ҳокисор бўлган, фарзандлари учун мадраса, эри учун либос бўлган, эридан бирон яхшилик кўрса раҳмат айтган, ёмонлик кўрса сабр қилган, уйга кирганда табассум ила қарши олиб, кўнглига сурур, севинч бағишлаган, уйдан чиққанда эса чиройли кузатиб, келгунича интизорлик ила кутган, унга (аёлига) боққанда кўзини қувонтирадиган, сафарда бўлиб уйдан ғоиб бўлганда мол-мулкини ва номусини муҳофаза қилган, ётоққа чорлаганда бош тортмаган, унда бирон айб кўрса яширган, хато кўрса, уни тўғрилаган ва яхшиликка буюриб, ёмонликдан қайтарган аёлдир..."